Moet je een overheid zien om haar te kunnen vertrouwen? Uit eigen onderzoek blijkt: de Nederlandse overheid sluipt stilletjes de dorpen uit. En daar waar voorzieningen verdwijnen, groeit onbehagen. De kloof tussen stad en platteland verdiept zich.
Coen van de Ven beeld Milo
– verschenen in nr. 41
In 1592 vertrekken Zeeuwen te paard richting Den Haag met een droom. Ze willen Noord-Beveland terugveroveren. Het is in 1530 overstroomd en na een storm twee jaar later volledig opgeslokt door de zee. Toch zou het kunnen, van de viezige plaat van slib waar kreekjes doorheen krioelen weer een eiland maken, maar er zal betaald moeten worden. Maria van Nassau, een dochter van Willem van Oranje, en raadspensionaris Johan van Oldenbarnevelt horen samen met een handvol andere investeerders de plannen aan, keuren ze na lang aarzelen goed en stellen drieduizend mannen en achthonderd paarden ter beschikking. In vijf zomerse maanden van het jaar 1598 bouwen zij zo’n twintig kilometer dijk. Sindsdien is er eeuwenlang nauwelijks iets veranderd.
